Pandemide Merak Ettiklerimiz #28 - Kubilay Yalçınkaya ile Pandemide Sağlık Emek Rejimi

Türk Tabipleri Birliği (TTB) Pandemi Çalışma Grubu’nun haftada bir kez yayımladığı “Pandemide Merak Ettiklerimiz” programının 28’incisine Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası Ankara Şube Eş Başkanı ve Pandemi Çalışma Grubu üyesi Kubilay Yalçınkaya konuk oldu.

Kubilay Yalçınkaya, cumhuriyet tarihinden bu yana sağlık emek rejimindeki dönüşümün genel olarak kamudaki mevzuatlardan ve kamu rejiminin dönüşümünden farklılık gösterdiğini belirterek konuşmasına başladı. 1980 sonrası sağlık hizmetlerinin ne tamamen kamu tarafından ne de tamamen özel sektör tarafından üstlenildiğini açıklayan Yalçınkaya, sağlık hizmetlerinde gerçekleşen piyasalaşmaya dikkat çekerek, “Geldiğimiz aşamada sağlık hizmetleri piyasalaşmış durumdadır. Hizmetin piyasalaşması tanımının ödeme yöntemleriyle değil, sunum yöntemi üzerinden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kamu personel rejimi, diğer hizmetlerde standarttır, ancak sağlık hizmetleri kamu personelinden ayrı bir rejimle yönetilmiştir. Bunun da en büyük sebebi sağlık hizmetinin emek yoğun bir alan olması ve bu alanın sürdürülebilir emek kontrolü çerçevesinde şekillenmesidir” dedi.

Pandeminin sağlık emekçileri açısından zorlu bir süreci kapsadığını ileri süren Yalçınkaya, sağlık alanındaki hâlihazırdaki zor koşulların salgınla birlikte derinleştiğini kaydetti. Sağlık ocaklarında asgari ücretle çalışan hemşirelerin, yoksulluk sınırı altında çalışan hekimlerin varlığından bahseden Yalçınkaya, devletin sağlık emekçilerinin taleplerine kulağını kapattığını söyledi.

Yalçınkaya, iktidarın sağlık alanındaki icraatlarıyla ilgili toplumda bir algı yarattığını, Sağlık Bakanlığının sağlık emek meslek örgütlerine randevu vermemesinin ve onlarla diyaloga girmemesinin ardında bu algının zarar göreceği endişesinin yattığını ileri sürdü.

Kubilay Yalçınkaya, konuşmasında şu konuların altını çizdi:

• Sağlık alanı emek-yoğun bir rejime sahiptir. Devletin kontrol politikalarının ardında bu gerçek yatmaktadır.
• Son dönemde sağlık alanında emekçi sayısında niceliksel bir artış olmasına rağmen, iktidarlar bu alandaki emekçilerin taleplerine kulaklarını tıkamıştır.
• AKP’nin “başarılı” sağlık politikaları söylemi, günümüzde iktidarın elinde kalan tek araçtır. Bu algıya zarar gelmemesi için AKP yoğun çaba harcamaktadır.
• Sağlık emekçilerinin alandaki sorunları pandemi ile birlikte derinleşmiştir, ancak bu sorunların temeli daha önce uygulanan sağlık politikalarına dayanmaktadır.