Yazar: Brockman B

Adres: St. James Hastanesi, Portsmouth, Hampshire

Kaynak: Journal of Medical Ethics, 1999 Aralık, 25: 6, 451-6.

 Beslenmeyi reddetme durumu bir çok sebeple ortaya çıkabilir. Birey, aile veya toplum düzeyinde denetim kurmanın bir yolu olarak yani siyasi bir araç olarak kullanılabilir. Bunun yanında, olası mental hastalıkların bir göstergesi veya kendi kendine zarar vermenin de bir aracı olarak kullanılır. Bu makale, ölüm orucuna giren mahkumlarda bu girişime yol açan etkenleri inceleyecektir. Bu çalışma, örnek çalışmalara başvurarak, mahkumların değerlendirme ve idarelerinde psikiyatristlerin üstlendikleri rol üzerinde duracaktır. Ayrıca, bu makale, açlık, müdaheleyi engelleyen hukuki kısıtlar, genel koşullarla ilgili zorluklar ve etik ikilemler sebebiyle kişinin kendi başına yaşamına son verme kararını alıp alamayacağını tartışacaktır. Tanıklıklar göstermiştir ki beslenmeyi reddeden bir çok mahkum bu eylemi kendilerini öldürmek için değil, bir amaca ulaşmak için yapmaktadırlar. Ayrıca, mental hastalıkların bir sonucu olarak açlık grevinde bulunmak yaygın değildir. Nadiren gerekli görülmesine rağmen, psikiyatrist, pratik ve etik zorluklarla mücadelede önemli bir katkı sağlayabilir.

Yayın dili: İngilizce

Unique identifier: 20101414

Bu belgenin tüm metni için : MeSH Başlığı (Esas)

İletişim; Etik; Tıp; Ölüm Orucu; Adli Psikiyatri;; Hekimin Rolü; Mahkumlar; İntihar

MeSH Başlığı

, İngiltere, İnsan, Mental yetkinlik, Mental Bozukluklar, Motivasyon, Hekim-Hasta İlişkisi, Siyaset

Yayın Türü: Süreli Yayın Eleştiri

ISSn

0306-6800

Yayın yeri

İngiltere