Acil Yaklaşım/İlkyardım
El Ayası
Yaralanmaları Çocukluk çağında oldukça yaygındır (Resim 1).
Mekanizması, parmak fleksiyonda iken proksimal interfalangial
eklemin ekstansiyona zorlanmasından oluşur. Bu hareket, fleksor tendonun insersiyonunu
orta falanksın el ayası yönüne doğru zorlar. Olası yaralanma, tendon insersiyonunun
minör kopmasından, kartilaj ve/ya da kemik parçasının kopmasına kadar değişir.
Film, ender olarak ufak bir kopmuş kemik parçasını göstermesi dışında herhangi bir
lezyonu pek göstermez. Bu yaralanma en iyi biçimde eklemin tam lateral görünüşünde
görülür. Klinik olarak, eklem şişer ve kalınlaşır. El ayası yüzeyinde aşırı
duyarlıdır. Hareketler acı verir.
Tedavi, 4-5 gün
boyunca bitişik bandajlama ve bu evrede yeniden muayeneden oluşmaktadır (Resim 2).
Hareketler ve işlevler değerlendirilmelidir. İşlevin makul düzeyde düzelmemesi, yani
hemen hemen tam fleksiyon ve ekstansiyon sağlanmaması, fizyoterapi birimine sevk
edilmesine yol açar. Hemen hemen çocukların tümünde bir kaç hafta sonra tüm işlevler
eski durumuna döner. Parmak uzunca bir süre şiş kalabilir. Anne babalara, ilk
evrelerde bu anlatılmalıdır.
Parmak Kırıkları
Üç kırık
yeri yaygın olarak karşımıza çıkar:
1- Proksimal
falanks kökündeki kırıklar,
2- Orta falanksın
kondilindeki kırıklar,
3- Orta ya da
proksimal falanksın kemik diafizinde spiral kırık.
Bu kırık
yerlerin tümünde rotasyon ve deviasyon derecesinin değerlendirilmesi önemlidir (Resim
3). Eğer parmak düzse ve hiçbir rotasyon yoksa bu tür yaralanmaların çoğu basit
bandajlama ile düzelir. Herhangi bir rotasyonel ya da lateral deformite uygun
analjezi/anestezi kullanılarak düzeltilmelidir.
Baş Parmak
Yaralanmaları
Baş parmak da
diğer parmaklar gibi aynı ezilme ve kopma yaralanmalarına maruz kalır. Ayrıca,
proksimal falanks, büyük çocuklarda ulnar kollateral ligamentleri (av bekçisi ya da
kayakçı baş parmağı) ya da küçük çocuklarda epifizi zorlayan abdüksiyon baskısına
açıktır (Resim 4 a,b). Epifizi zorlayan abdüksiyon baskısından kaynaklanan
yaralanmada, radyografi genellikle yararlı olmaz ve yaralanmanın tanısı yalnızca
klinik temele dayanarak konur. Bu yaralanmaların çoğu oldukça ağrılıdır ve kısa
bir alçı sargı içerisinde bir süre immobilizasyon uygulanması ağrıyıdindirir.
7-10 gün sonra alçının çıkarılması aktif hareketin gerçekleşmesine izin verir.
Çocuklarda,
eklemi etkilemeyen, metakarpal kemiklerin bulunduğu bölgenin alt ucundaki bir kırık
kalabilir. Bu yaralanmalar için genellikle 10-14 gün süre ile rahatlatmak için yalnızca
bir alçı sargı gerekir.
Metakarpal
Kemiklerdeki Kırıklar
Metakarpal
kemiklerdeki kırıklar, genellikle eldivensiz boks oynakla erkek çocuklarda yaygın
olarak görülür. Bu kırıklar iki ana grupta toplanabilir:Metakarpal kemiklerin baş ya
da boyun kısmındaki kırıklar (Resim 5).
Kemik
diyafizindeki yerinden oynanamış spirak kırıklar (Resim 6).
Metakarpal
kemiklerin boynundaki kırıklar oldukça belirsiz olabilir ve radyografide ayırt etmek
genellikle güçtür. Bu kırıklar genellikle distal metakarpal epifiz içinde
Salter-Harris tür II. kırıklardır. Klinik olarak, parmak eklemlerinin dış oynak
tarafı, bitişik parmağın ve diğer elinkilerle karşılaştırıldığında biraz daha
küçüktür. En sık yaralanan mekarpal kemik, beşinci (serçe) parmak metakarpali ve
ikinci (işaret) parmağı metakarpalıdır.
Yapılması
gereken tek şey, semptomatik tedavidir. 5-7 gün süreyle bir voler atel
takılması ağrıyı dindirir ve iyileşmeyi sağlayacak biçimde
hareketi kısıtlar.
Metakarpal kemik
diyafizindeki spiral kırıklar bitişik intra-osseöz kaslarla atel ile tespit edilir.
2-3 haftalık bir süre zarfında genellikle iyileşme görülür ve yine gereken voler
atel içerisinde tespit etmektir.
Metakarpal kırırkların
tümü, elin arkasında kolaylıkla palpe edilebilen belirgin bir nasır oluşumu ile
oluşur. Bu durum anne ve babaları çok fazla endişelendirir ve bunun normal olduğuna
ve iyileşme sürecinin bir parçası olduğuna ikna edilmeleri gerekir (Resim 7).
El ayası splinti çıkarılınca, aktif hareketleri mümkün
olduğunca kısa sürede yeniden kazanılabilmesi için çocuğun fizyoterapiye sevk
edilmesi gerekir.
El Bilek Kemiğindeki
(Karpal) Kırıklar
El bilek kemiğindeki
kırıklar çocuklarda yetişkinlerden daha az görülür (Resim 7).
Çoğu 5-7 gün süreyle kalın el ayası parçası içinde
hareketsiz tutulmasıyla basit bir tedavi gerektirir. Kemiğin hareket etmeyecek biçimde
gereğince tespit edilmesi ağrıyı azaltır.
Skafoid Kırıklar
Karpal skafid kırıkları
nispeten nadirdir (Resim 8).
Çocukların çoğunda
elinin üzerine düşmesiyle yumuşak doku zedelenmesi oluşur. Küçük çocuklara karşın,
kırıklar ergenlik dönemindeki çocuklarda daha yaygındır.
Erişkinlerde
olduğu gibi kırıklar aşağıdaki bölgelerde oluşabilir:
Distal
kutuplarda,
Belde,
Prosimal
kutuplarda,
Tuberozitelerde.
Tüm kırıklar
flasterlenmeli ve ortopedik izlem için sevk edilmelidir. Kırıktan kuşkulanılan
durumlarda ağrının dindirilmesi için 10 güne kadar bir alçı içerisinde korunmalıdır.
Onuncu günde alçı çıkarılır ve başka bir röntgen çekilir. Bu evrede, eğer
kırık olduğu doğrulanırsa, çocuk yine alçıya alınmalı ve ortopedi servisi
tarafından izlenmelidir. Eğer, bu evrede kırık saptanmazsa elin mümkün olduğunca
kısa sürede hareket kazanması için fizyotorepi önerilir.
Skafoid
bölgesinin ultrasonla değerlendirilmesi kırığın yumuşak doku tahribatından ayırt
edilmesine yardımcı olur. Bu teknik tamamen kanıtlanmamıştır ve kesinlikle
önerilmesi için daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir.
Skafoidin
tüberozitesindeki kırıklar için, ağrının dindirilmesi ve ardından aktif hareketin
sağlanması amacıyla yalnızca kısa süreli splint takılması gerekir. Bu zedelenmede
vasküler nekroz tehlikesi yoktur.
Skafolunat
Subluksasyon
Bu yaralanma kuşkulanıldığından
çok daha yaygındır. Çok sayıda çocuk, basit röntgende kırık bulgusu olmaksızın
skafoid ve lunat çevresinde ağrıdan yakınır. Bu çocuklarda genellikle yumuşak doku
hasarlarıyla tutarlı olarak fazla şişme görülür.
Bu yaralanma
için ideal tedavinin ne olduğu henüz açıklık kazanmamıştır. Yaklaşımlardan
biri, çocuğun bileğinin ağrının dindirilmesi için bir kaç gün süreyle bir bilek
splinti ile hareketsiz tutulması ve fizyoterapi ile aktif olarak hareket
kazandırılmasıdır.
Kaynaklar
1- Beattie
T.F, Hendr, GM, Duguid KP; Pediatrik Aciller 110-113 Mosby-Wolfe Med. Communicohiers
Resim 1.

El ayası yaralanması. Orta parmağın proksimal interfalageal
eklemindeki belirgin çürük.
Resim 2. Parmak bandajı.

Bu bandaj türü bitişik bandaj, ‘sıkı’ ya da ‘jartiyer’
bandajlama olarak adlandırılır.
Resim 3. Kayakçı başparmağı. Parmak arası perdenin hemen
yukarısında, ulnar hatta baş parmağın kökünde, zedelenme ve şişlik dikkati
çekmektedir. Bu zedelenme, eskiden av bekçisi baş parmağı olarak
adlandırılmaktaydı. Ancak çağdaş toplumlarda artık tavşan yakalamanın yerini
kayak almıştır.

Resim 4. a, b Rotasyon deformitesi olan proksimal falanks
kırığı a) Serçe parmağın diğer parmaklardan ayrı olarak rotasyonuyla kendini gösteren
belirgin sol serçe parmak kırığı.

b) Serçe parmağın diğer parmakların altına rotasyonu ile
kendini gösteren belirgin sağ serçe parmak kırığı. Her iki deformitenin de manipülasyonla
düzeltilmesi gerekmektedir.

Resim 5 Sıkışma gösteren ikinci metakarpal kemiğin boyun
kısmında Salter-Harris tip II kırık görülen elin eğik radyografisi.

Resim 6. Elin anteroposterior görünüşü. Rontgende bileğin
alt sırasındaki (kapitat) ve üçüncü sırasındaki (hamat) parçalar boyunca enine kırıklar
görülmektedir. 2 ve 3. metakarpal kemiklerde de kırıklar vardır.

Resim 7. Beşinci metakarpal baş kısımda kırık. Bu çocuk
şu anda üç haftalık zedelenme sonrası dönemdedir. Serçe parmağın metakarpal baş
kısmının dorsumun şiştiği dikkati çekmektedir. Hemen hemen tam olarak ekstensiyon
vardır ve bu çocuğun hiç bir işlevsel kusuru yoktur. Parmağının zamanla şekli
değişmelidir.

Resim 8. Skafoidin distal kutbunda bir kırığın görüldüğü el
bileğinin rontgeni

|