Kazalar ve Toplum Sağlığı Yönünden
Önemi
Dr. Sibel Kıran*, Dr. Semih Şemin*, Dr. Alp Ergör*
*Dokuz
Eylül Ü. Tıp Fak. Halk Sağlığı
Kaza:"Önceden
planlanmayan ve öngörülemeyen bir zamanda ortaya çıkan, can ve mal kaybı ile sonuçlanan
kötü olay" ve "Bilinen yanlış davranış ve ihmaller ya da nedenler
zincirinin son halkası olup daha önce alınacak önlemlerle kaçınılabilir ve
korunulabilir bir olay" olarak tanımlanmaktadır.
Kazalarla ilgili
sıklığın tam olarak saptanması kayıt güçlükleri nedeniyle zordur. Kayıtlara geçen
olgular genellikle, doktora başvuruyu gerektiren yaralanmaları içeren ya da yasal işlem
gerektiren (yangınlar, ölümle sonuçlanan kazalar, trafik kazaları, vb) kazalardır.
Uluslarası Hastalık Kodlamasında (ICD-9), iki ana başlıkta ele alınmakta,
sağlık kayıtlarına da yaralanmanın çevresel etmeni olarak E kodu ile işlenmektedir:
Motorlu taşıt kazaları E810-E825
Diğer istenmeyen yaralanmalar E800-E807
(zehirlenmeler, yangın, yanık)
E8026-E849
(düşmeler, boğulmalar) |
Kazaların oluş yeri ve nedenlerine göre yapılan sınıflama:
*
Trafik kazaları
* İş
kazaları (İşyerinde ya da işin yürütüm koşulları nedeniyle oluşan bütün
kazalar)
*
Endüstriyel kazalar (patlamalar, yangınlar, zehirlenmeler, radyasyon vb)
* Spor
kazaları, Okul kazaları (suda boğulma, düşme, vb)
* Ev
kazaları (zehirlenmeler, yangınlar, düşme, kesiler, elektrik kazaları) |
Dünya Sağlık
Örgütü (DSÖ) 1999 raporunda 1998 için sağlığı bozan nedenler arasında trafik
kazaları dokuzuncu sıradadır. Bunun yüksek gelir düzeyine sahip ülkelerde 5., orta
ve düşük gelir düzeyine sahip ülkelerde 10. sırada olduğu belirtilmektedir. Dünya'da
15-44 yaş arası sağlık sorunları ve "erken-ölüm" nedenleri arasında ise
trafik kazaları birinci sırada, gelişmekte olan ülkelerde de ikinci sırada yer alır.
DSÖ 1998 raporunda gelişmekte olan ülkelerde, sağlığı bozan nedenler arasında,
kanserler %5, kardiyovasküler hastalıklar %10, yaralanmalar %16 olarak yer almaktadır.
Tüm yaralanmalar içinde motorlu taşıt kazaları %16, diğer grup (zehirlenme, düşme,
yangın ve boğulmalar ) %54 olarak belirtilmiştir.
Kazalar
ülkemizde 0-4 yaş grubu çocuk ölümleri arasında 5. sırada, 5-14 yaş grubunda ise
birinci sıradadır. Bütün zehirlenmelerin %60'ı çocukluk yaş grubundadır. Türkiye'de
1994 DİE verilerine göre 185 bin trafik kazası bildirilmiştir; 1965'te her 36 dk.da
bir, 1985'te her 8.3 dk.da bir, 1995'te ise her 2 dk.da bir trafik kazası oluştuğu
belirtilmiştir. Yine hastanelerdeki kanser ölümleri 1994'te 5077 iken trafik kazasına
bağlı ölümler 6500 (DİE 1994), yaralanmalar 94 824 olarak bildirilmiştir. Türkiye'de
taşıt sayısına göre trafik kazaları, Almanya'dan dört, İngiltere'den sekiz,
ABD'den sekiz kat daha fazladır.
DSÖ 1998
raporuna göre, Dünyada her yıl 250 milyon iş kazası oluşmakta ve 330 bin'i ölümle
sonuçlanmaktadır. Gelişmekte olan ülkelerdeki kayıt ve bildirim güçlükleri de göz
ardı edilmemelidir. 1997 SSK istatistiklerine göre de toplam SSK'lı çalışan sayısı
5 066 745 iken bildirilen iş kazası 98318 (sıklığı binde 19.2) ve bunların ölümle
sonuçlananları 1282 (fatalite hızı:binde 13.0) dir. Dünya'da her gün 900 kişi, Türkiyede
ise her gün üç kişi iş kazası nedeniyle yaşamını yitirmektedir.
Kayıtlara
yansımayan kazalar da göz önüne alınarak, kazalarla ilgili kesin verilere
ulaşılamadığı düşünülmektedir. Konunun toplumsal boyutunu açıklamak amacıyla
çizilen yaralanma piramidi yaralanmaya bağlı ölümlerin buzdağının görünen ucu
olduğunu; gerçekte sorunun çok büyük olduğunu ortaya koyması bakımından
önemlidir.
İzlem ve kayıt
Kaza
kontrolünde sıklık verileri, kaza etkenlerine, kaza zamanına, etkenle sık karşılan
risk gruplarına yönelik ek güvenlik önlemlerinin geliştirilmesine yardımcı olur.
Örneğin, düzenli kayıtları olan sekiz Avrupa ülkesi verilerine dayanarak, ev kazalarıyla
çoğunlukla kadınların, dört yaş altı çocukların ve 65 yaş üstü kişilerin
karşılaştığı saptanmış, toplumsal duyarlılığı artırma çalışmalarıyla bu
dikkat çekilerek önlemler alınması gereksinimi gündeme getirilmiştir. Ev
kazalarının ev içinde oluştuğu yerler sırasıyla: mutfak, oturma odası, yatak
odası ve banyo olarak bildirilmiştir.
Kentsel alanda
trafik kazaları, kırsal bölgelerde ise zehirlenmeler daha sık olmaktadır. ABD'de de
çocuk ölümlerinin yüzbinde 5-12'sinin zehirlenmelerle oluştuğu,
boğulmaların ve spor yaralanmalarının okul çağı çocuklarında, motorlu taşıt
kazalarının 15-34 yaş arasında, motorlu taşıt kazaları dışındaki kazaların 55
yaş üstünde daha sık olduğu, ev yangınlarının %30-45'inin yanmakta olan sigara,
ütü vb nedeniyle oluştuğu belirtilmektedir. Bu nedenle bakıcı, ebeveyn, öğretmen
ve yetiştiricilerin konuyla ilgili eğitim çalışmalarına öncelik verilmiştir.
Yangınlar için,
erken uyarı sistemlerinin gündeme gelmesi, elektrik, gaz, kimyasal vb maddelerin
üretimlerinin güvenli hale getirilmesi, gerekirse sınırlanması, kullanılırken güvenlik
koşullarının sağlanmış olması da kayıt ve izlem yardımıyla kazaların önlenmesi
ve sonuçlarının sınırlanması çalışmalarının bir parçasıdır.
Kaza olasılığını
hazırlayan faktörlerin saptanarak yok edilmesi kaza kontrol çalışmalarının en
önemli öğesidir. Kaza kontrol çalışmalarının trafik kazaları ve zehirlenmelere yönelik
girişimlerini içeren, çeşitli aşamalarda, farklı disiplinlerin yerini gösteren
örnekleri Tablo-1'de sunulmaktadır. Bu örneklerden de anlaşılacağı gibi çağdaş
sağlık anlayışıyla ele alındığında kaza kontrol çalışmaları; halk
sağlığı, biyomekanik, mühendislik, davranış bilimleri, hukuk, güvenlik, tıp ve
şehir planlama gibi disiplinlerin eşgüdüm içinde çalışmasını gerektirmektedir. Ülkemizde de kazaların yol açtığı toplumsal
zararı önlemek için kurumlar ve sektörler arasında güçlü bir iletişim ağı ile
desteklenen kayıt sistemi ve eklemlenmeye gereksinim vardır.


Kaynaklar
1- Akdur R.,
Çöl M., Işık A., İdil A., Durmuşoğlu M., TunçBilek A.,Toplumsal Açıdan Trfik
Kazaları, s:215-237, Halk Sağlığı 1996 Antıp, Ankara
2-Arıkan D., Bölükbaşı
N, Ayık Y. Z., 0-6 Yaş Grubu Çocuklarda Yanık Etiolojisi ve Sonuçları, Türk Hemşireler
Dergisi, Cilt 47 Sayı 5, s:10-12, Eylül- Ekim 1997
3- Detels R.,
Halland W.W., McEwen J, Omenn S. G. Oxford Texbook of Public Health Vol 3. s:1291-1317,
Third Edition, 1997
4- Ege R., Acil
Yardım ve Kazalar, Gazi Üniversitesi Kazaları Araştırma ve Önleme Enstitüsü Yayını
No:2, Emel Matbaacılık, Ankara 1984
5- Dirican R.,
Bilgel N., Kazalar ve Önemi, Halk Sağlığı II. Baskı , s:481-491, Uludağ
Üniversitesi Yayını 1993
6- SSK İstatistik
Yıllığı, SSK Genel Müd.,1997 |